Στα σπίτια που παλιώνουν, ή για να το πω καλύτερα, στα σπίτια που δεν αλλάζουν πολύ πια, γιατί αυτοί που μένουν μέσα τα έχουν βρει μεταξύ τους και ο τόπος […]

Όσο πιο μικρός ο τόπος, τόσο πιο ανεπαίσθητες οι συνωμοσίες της Κυριακής με τον ήσυχο, μεσημεριανό ήλιο που πότε εξαφανίζεται πίσω από τα φύλλα των δέντρων που δε συμφωνούν μεταξύ […]

Aπό το ανοιχτό παράθυρο φαίνεται το τέλος της θάλασσας. Μπορείς να είσαι καθισμένος στο κρεβάτι και να βλέπεις τη γραμμή που τα δυο μπλε του σύμπαντος τέμνονται, χωρίς να τέμνονται […]

Η λίμνη έχει φουσκώσει και σηκώνει κύματα, τα κλαδιά γέρνουν όπου ο αέρας αποφασίζει, τα τελευταία φύλλα των δέντρων στριφογυρίζουν και πέφτουν πεθαμένα στο νερό, τα πουλιά φεύγουν για πιο […]

Οι άνθρωποι που περπατάνε μόνοι τους τις άδειες μέρες με ομίχλη αναγνωρίζονται μεταξύ τους. Αρχικά εντοπίζουν ο ένας τον άλλο με τα μάτια καθώς συναντιούνται κυκλώνοντας τη βόρεια ή τη […]

Eκείνη τη μέρα είχε βγάλει ήλιο μαζί με αέρα και τα σύννεφα τρέχανε ανάμεσά τους κάνοντας τη λίμνη να εναλλάσσεται σε μπλε και πράσινες νησίδες σα μαγνητική τομογραφία με χρώματα. […]

Aν τα μεγάλα μας ταξίδια στους τόπους έχουν πλέον τελειώσει, μας απομένουν τα μικρά ταξίδια που κάνουμε στο χρόνο καθώς επισκεπτόμαστε τους πλανήτες του παρελθόντος,  όπου όλα συμβαίνουν από την […]

Οι καλοκαιρινοί κήποι μπορεί να είναι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους. Κάποιοι μπορεί να είναι δημόσιοι, που επιτρέπεται κανείς να τους χρησιμοποιεί, έχοντας όμως τη μόνιμη αίσθηση πως δεν του ανήκουν. […]

Όταν θα φύγουν τα χρόνια αλλά εμείς θα είμαστε ακόμα εδώ, έχοντας καταφέρει (ένα κομμάτι τουλάχιστον από) αυτά που είχαμε σκεφτεί κατά καιρούς στα ταξίδια μας, τις περιπλανήσεις μας και […]

Ο κόσμος είχε αρχίσει να διασκορπίζεται μετά τα πρώτα πυροτεχνήματα σε μπλοκ συγγενών πρώτου βαθμού με αναμμένα κεριά. Ήρθαν μετά την Ανάσταση, oι δυο τους, χωρίς λαμπάδες, με κάτι για […]